tja...geen titel voor dit verhaal! Gewoon lezen :)
Door: anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
25 Januari 2011 | Verenigde Staten, Independence
Sorry voor de gene die stonden te popelen voor een verhaal van mij, maar de afgelopen weken was de situatie een beetje moeilijk!
Ik heb gewacht met het verhaal todat ik alles in een keer kon vertellen!
Mij eerste 5 maanden waren super en amazing! Alles leuk en gezellig maar eigenlijk zat het cheerleaden me in de weg de laatste maand(en), ik kon heel veel dingen niet doen omdat ik naar training moest! Afgelopen maandag was de emmer vol bij mij! Nadat ik de pushed werd om met mijn blessure tumbling classes te volgen!
Ik had de donderdag daarvoor al met mom zelf erover gehad maar ze luisterde niet echt wat ik te zeggen had, of nou ja ze luisterde wel maar ze negeerde dat ik wilde stoppen!! En praatte er over heen! Dus maandag had ik mijn AFS liaison, Brenda, erbij betrokken en een gesprek gepland! Helaas Helaas verliep dat gesprek niet zoals wij , Brenda en ik, gehoopt hadden! Mom wil mij niet meer in huis als Ik geen cheer doe. Dat is wat ze letterlijk zei…! We waren daar allemaal, zelfs dad, wel even stil van! We hebben mom er in gepraat dat ik nog even weekje kon blijven en dat we konden aanzien hoe het gaat als ik in gezin ben maar niet cheer!
Maar ik moest me aan deze regel houden, Elke avond dat hun naar cheer gaan (hele week behalve zaterdag en vrijdag) moet ik bij iemand anders thuis zijn todat hun terug zijn! Dat betekend dat ik elke avond van de week van ongeveer 4/5 uur tot na 9 uur bij iemand anders thuis zit!
Na 3 dagen had ik al het gevoel dat ik niet meer bij the Smith family woonde, maar bij mij vriendinnnen Benya and Hannah! Dat mom niet tegen me praatte voor 3 dagen helpte natuurlijk ook aan dit gevoel mee!
Dus na drie dagen heb ik weer contact opgenomen met Brenda en heb haar lichtjes laten door schijnen dat ik wel wil verhuizen naar ander gezin. Omdat het 1 onwijs rare situatie is met mom. De enige reden dat ik still in het gezin ben is omdat dad haar tegen heeft gehouden! En 2 omdat ik niet meer ‘’thuis’’ gevoel heb als ik in me eigen kamer ben!
Dus afgelopen donderdag zat ik met me vriendin Dakota erover te praten, dat ik van gezin wilde veranderen of mom na deze week nou zou zeggen dat ik kon blijven of niet! En toen zei ze: wacht ik ga aan me vader en moeder vragen of wij jou kunnen hosten?? En Ja hoor, ze zeiden ja! Dus gelijk dezelfde dag hebben ze papieren voor AFS ingevuld en een interview afspraak gemaakt met Brenda zodat ze officieel ingeschreven zijn bij AFS als Gast gezin!
Eigenlijk vanaf zaterdag na het interview wist ik al zeker dat ik in dat gezin terecht zou komen! Allemaal heel leuk, en ze waren allemaal heel enthousiast!
Maar we moesten tot dinsdag wachten met het vertellen tegen huidige gast gezin want dan zou dad weer thuis zijn! In de tussentijd moest ik alles geheim houden en ervoor zorgen dat niemand het op school zou weten want dan zou Amyliah het natuurlijk horen! (is niet helemaal gelukt, Dakota heeft aan veel seniors verteld, maar amyliah weet het niet)
Maar het geheim houden en ondertussen aardig doen tegen iedereen hier in huis en pretend like you’re gonna stay is onwijs moeilijk! Ik voel me aan ene kant onwijs schuldig dat ik het zo achter houd maar andere kant had ik het niet anders willen doen ,want anders zou Dad, de gene die het ‘’soort van’’ tegen heeft gehouden om mij gelijk eerste gesprek weg te sturen, er niet bij zijn!
Dus vandaag was het 2de gesprek, en in dit gesprek hebben we mom and dad sadly verteld dat ik, inzie dat het lastig is om in dit gezin te wonen als je geen cheer doet!
Het was lastig, maar ze begrepen het. En ze wilde niet dat ik sad was!
Amyliah begon (als gein) haar make up naar me te gooien toen ik naar haar room ging om het te vertellen! Ze vond het jammer, ze liet het niet heel erg blijken maar genoeg voor mij om te zien dat ze jammer vond!
Kendall kept saying ‘’I’m sorry! I’m sorry!’’ and he says he wants the best for me! But it’s a hard for him!
Dad zei dat het voelde alsof een van zijn kinderen uit huis verhuisd, zoals Stephanie deed een paar jaar geleden, Hij heeft het er het moeilijkst mee van allemaal! En hij was het minst thuis!
Mom, had het er ook moeilijk mee, tijdens gesprek stonden de tranen een beetje in der ogen. Maar na het gesprek toen ik der een knuffel gaf, en ik moest huilen, vroeg ze waarom ik huilde! Want ze wilde het best voor mij en begreep het helemaal dat ik niet zag zitten om elke avond weg te gaan!!
Brenda en ik hebben maar niet gezegt dat het verhuizen aangezet is omdat mom haar opmerking maakte vorige week, omdat we natuurlijk de family als vriend willen houden! Het is niet dat ik nu weg ga en geen contact meer met ze heb! Dad zei nadat Brenda en Rod left, dat ik altijd welkom ben op maandag en dinsdag als hij thuis is! En hij gaat me heel veel smsen zegt hij!
Zondag ga ik naar de competition hier in independence to watch THE Rebels! Brenda, Rod en Stian komen waarschijnlijk met me mee!
Ik pak waarschijnlijk morgen spullen om tot maandag te kunnen doormaken in nieuwe gezin, en dan kom in maandag als dad weer thuis is (want die gaat morgen alweer weg met de truck) de rest of my stuff op halen! Want hij wil graag thuis zijn als ik weg ga! En dat heb ik zelf ook het liefst!!
En dan mijn nieuwe gezin! The Oliphant family:
Er is een moeder, een vader, een tweeling: Dakota and Mikayla allebei in zelfde grade als mij!(seniors) en een broertje Cody, hij is 12 jaar en hij is in zelfde grade als kendall en ze kennen elkaar dus ook!
Ze zijn onwijs enthousiast en hebben al allemaal dingen in gedachten (amerikaanse bezienswaardigheden enzo, and the places to be!) waar ze heen willen met mij!
Aan de ene kant is het sad om weg te gaan hier, maar het is niet echt leuk om hier te wonen al shun constant weg zijn.
MAAR aan de ander kant is het onwijs leuk om naar andere gezin te gaan, aangezien ik ze al ken! Het kind of voelt alsof je een nieuw jaar start! En dat is natuurlijk altijd leuk!
Maar de afgelopen 5 maanden zullen uiteraard altijd een deel van mij ervaringen blijven! Het was onwijs gezellig en leuk! En ik denk dat als ik eenmaal daar zit dat ik hier wel een beetje mis, vooral amyliah!
maar contact zal er zeker nog zijn! En dit is totaal geen afsluiting van ons contact en dat is te danken aan het feit dat ik als ‘’vriend en niet als vijhand’’ dit huis verlaat (om in te wonen dan). Ik zal hier de komende 5 maanden meerdere keren over de vloer komen of ik zal dingen met family doen!
In mij ogen is dit de ‘’beste’’ beslissing voor ons allemaal! We bijven contact houden nu en we raken niet geirriteerd aan elkaar om wat voor reden dan ook!
Het was een lastige periode maar ik heb onwijs veel geleerd! En we gaan gewoon weer lekker verder, want deze iets moeilijkere periodes maken je jaar alleen maar beter want je groeit ervan. En dat is een van de redenen dat je een jaar weg gaat natuurlijk!!
Ik heb gewacht met het verhaal todat ik alles in een keer kon vertellen!
Mij eerste 5 maanden waren super en amazing! Alles leuk en gezellig maar eigenlijk zat het cheerleaden me in de weg de laatste maand(en), ik kon heel veel dingen niet doen omdat ik naar training moest! Afgelopen maandag was de emmer vol bij mij! Nadat ik de pushed werd om met mijn blessure tumbling classes te volgen!
Ik had de donderdag daarvoor al met mom zelf erover gehad maar ze luisterde niet echt wat ik te zeggen had, of nou ja ze luisterde wel maar ze negeerde dat ik wilde stoppen!! En praatte er over heen! Dus maandag had ik mijn AFS liaison, Brenda, erbij betrokken en een gesprek gepland! Helaas Helaas verliep dat gesprek niet zoals wij , Brenda en ik, gehoopt hadden! Mom wil mij niet meer in huis als Ik geen cheer doe. Dat is wat ze letterlijk zei…! We waren daar allemaal, zelfs dad, wel even stil van! We hebben mom er in gepraat dat ik nog even weekje kon blijven en dat we konden aanzien hoe het gaat als ik in gezin ben maar niet cheer!
Maar ik moest me aan deze regel houden, Elke avond dat hun naar cheer gaan (hele week behalve zaterdag en vrijdag) moet ik bij iemand anders thuis zijn todat hun terug zijn! Dat betekend dat ik elke avond van de week van ongeveer 4/5 uur tot na 9 uur bij iemand anders thuis zit!
Na 3 dagen had ik al het gevoel dat ik niet meer bij the Smith family woonde, maar bij mij vriendinnnen Benya and Hannah! Dat mom niet tegen me praatte voor 3 dagen helpte natuurlijk ook aan dit gevoel mee!
Dus na drie dagen heb ik weer contact opgenomen met Brenda en heb haar lichtjes laten door schijnen dat ik wel wil verhuizen naar ander gezin. Omdat het 1 onwijs rare situatie is met mom. De enige reden dat ik still in het gezin ben is omdat dad haar tegen heeft gehouden! En 2 omdat ik niet meer ‘’thuis’’ gevoel heb als ik in me eigen kamer ben!
Dus afgelopen donderdag zat ik met me vriendin Dakota erover te praten, dat ik van gezin wilde veranderen of mom na deze week nou zou zeggen dat ik kon blijven of niet! En toen zei ze: wacht ik ga aan me vader en moeder vragen of wij jou kunnen hosten?? En Ja hoor, ze zeiden ja! Dus gelijk dezelfde dag hebben ze papieren voor AFS ingevuld en een interview afspraak gemaakt met Brenda zodat ze officieel ingeschreven zijn bij AFS als Gast gezin!
Eigenlijk vanaf zaterdag na het interview wist ik al zeker dat ik in dat gezin terecht zou komen! Allemaal heel leuk, en ze waren allemaal heel enthousiast!
Maar we moesten tot dinsdag wachten met het vertellen tegen huidige gast gezin want dan zou dad weer thuis zijn! In de tussentijd moest ik alles geheim houden en ervoor zorgen dat niemand het op school zou weten want dan zou Amyliah het natuurlijk horen! (is niet helemaal gelukt, Dakota heeft aan veel seniors verteld, maar amyliah weet het niet)
Maar het geheim houden en ondertussen aardig doen tegen iedereen hier in huis en pretend like you’re gonna stay is onwijs moeilijk! Ik voel me aan ene kant onwijs schuldig dat ik het zo achter houd maar andere kant had ik het niet anders willen doen ,want anders zou Dad, de gene die het ‘’soort van’’ tegen heeft gehouden om mij gelijk eerste gesprek weg te sturen, er niet bij zijn!
Dus vandaag was het 2de gesprek, en in dit gesprek hebben we mom and dad sadly verteld dat ik, inzie dat het lastig is om in dit gezin te wonen als je geen cheer doet!
Het was lastig, maar ze begrepen het. En ze wilde niet dat ik sad was!
Amyliah begon (als gein) haar make up naar me te gooien toen ik naar haar room ging om het te vertellen! Ze vond het jammer, ze liet het niet heel erg blijken maar genoeg voor mij om te zien dat ze jammer vond!
Kendall kept saying ‘’I’m sorry! I’m sorry!’’ and he says he wants the best for me! But it’s a hard for him!
Dad zei dat het voelde alsof een van zijn kinderen uit huis verhuisd, zoals Stephanie deed een paar jaar geleden, Hij heeft het er het moeilijkst mee van allemaal! En hij was het minst thuis!
Mom, had het er ook moeilijk mee, tijdens gesprek stonden de tranen een beetje in der ogen. Maar na het gesprek toen ik der een knuffel gaf, en ik moest huilen, vroeg ze waarom ik huilde! Want ze wilde het best voor mij en begreep het helemaal dat ik niet zag zitten om elke avond weg te gaan!!
Brenda en ik hebben maar niet gezegt dat het verhuizen aangezet is omdat mom haar opmerking maakte vorige week, omdat we natuurlijk de family als vriend willen houden! Het is niet dat ik nu weg ga en geen contact meer met ze heb! Dad zei nadat Brenda en Rod left, dat ik altijd welkom ben op maandag en dinsdag als hij thuis is! En hij gaat me heel veel smsen zegt hij!
Zondag ga ik naar de competition hier in independence to watch THE Rebels! Brenda, Rod en Stian komen waarschijnlijk met me mee!
Ik pak waarschijnlijk morgen spullen om tot maandag te kunnen doormaken in nieuwe gezin, en dan kom in maandag als dad weer thuis is (want die gaat morgen alweer weg met de truck) de rest of my stuff op halen! Want hij wil graag thuis zijn als ik weg ga! En dat heb ik zelf ook het liefst!!
En dan mijn nieuwe gezin! The Oliphant family:
Er is een moeder, een vader, een tweeling: Dakota and Mikayla allebei in zelfde grade als mij!(seniors) en een broertje Cody, hij is 12 jaar en hij is in zelfde grade als kendall en ze kennen elkaar dus ook!
Ze zijn onwijs enthousiast en hebben al allemaal dingen in gedachten (amerikaanse bezienswaardigheden enzo, and the places to be!) waar ze heen willen met mij!
Aan de ene kant is het sad om weg te gaan hier, maar het is niet echt leuk om hier te wonen al shun constant weg zijn.
MAAR aan de ander kant is het onwijs leuk om naar andere gezin te gaan, aangezien ik ze al ken! Het kind of voelt alsof je een nieuw jaar start! En dat is natuurlijk altijd leuk!
Maar de afgelopen 5 maanden zullen uiteraard altijd een deel van mij ervaringen blijven! Het was onwijs gezellig en leuk! En ik denk dat als ik eenmaal daar zit dat ik hier wel een beetje mis, vooral amyliah!
maar contact zal er zeker nog zijn! En dit is totaal geen afsluiting van ons contact en dat is te danken aan het feit dat ik als ‘’vriend en niet als vijhand’’ dit huis verlaat (om in te wonen dan). Ik zal hier de komende 5 maanden meerdere keren over de vloer komen of ik zal dingen met family doen!
In mij ogen is dit de ‘’beste’’ beslissing voor ons allemaal! We bijven contact houden nu en we raken niet geirriteerd aan elkaar om wat voor reden dan ook!
Het was een lastige periode maar ik heb onwijs veel geleerd! En we gaan gewoon weer lekker verder, want deze iets moeilijkere periodes maken je jaar alleen maar beter want je groeit ervan. En dat is een van de redenen dat je een jaar weg gaat natuurlijk!!
-
26 Januari 2011 - 09:14
Svannie:
Hey Anne,
Had al het één en ander gehoord de afgelopen dagen. Wat een pittige periode heb je doorgemaakt, maar zoals je zelf ook al zegt; je groeit er van en dat is toch ook een reden waarom je een jaar weg bent.
Ik wens je heel veel plezier bij je nieuwe gezin en maak er ook het laatste half jaar en top jaar van!
Dikke kus. -
26 Januari 2011 - 10:33
Gemma:
je bent inderdaad een ervaring rijker Anne. fijn dat je een leuk nieuw gastgezin hebt gevonden en je gewoon lekker op schol kunt blijven. Keep your head up en enjoy new experiences. -
26 Januari 2011 - 10:51
Tineke:
Joh Anne, wat een verhaal!
Ben je nu in ene niet "the American dream" meer.. en dan lig je eruit.
Cheer up wijffie.. komt allemaal goed. Een nieuw gezin een nieuwe start...
Ga er weer van genieten en live life to the max.....
groetjes tineke -
26 Januari 2011 - 18:50
Karina:
Hoi Anne,
Dit had je ook niet verwacht om mee te maken! Maar knap hoe jij je erdoor heen slaat. Geen boze woorden of negatieve reacties van jou. Hartstikke goed. En nu weer genieten van een volgende, hopelijk hele leuke, periode.
Geniet ervan.
"Je tante" -
26 Januari 2011 - 18:58
Arjan:
Op Schier hoorden we er al over van Iris. Respect voor hoe je hiermee omgaat! Ik sluit me aan bij de bemoedigende woorden van Karina, Tineke, Gemma en Svannie (hierboven).
Groeten en een stevige knuffel, ook van Henny
-
27 Januari 2011 - 01:02
Adrie:
Hoi Anne,
Buenos Noches,
We hebben er veel over gesproken. Ik vind dat je het goed heb afgerond.
Jammer van de ontstane situatie maar met respect voor de afgelopen 5 maanden en geen gezichtsverlies voor Toni.
Klasse, ik spreek je gauw op skype hoop ik, want ik zit bij je in de buurt in dezelfde tijdzone.
Adrie -
27 Januari 2011 - 18:25
Herma + Hans:
Hoi Anne,
Wat ben je sterk; letterlijk en figuurlijk! En op de foto's zie je er ook nog eens stralend uit. Alle vertrouwen in dat de volgende periode ook heel erg leuk voor je wordt, daar zorg je wel voor. Heel veel plezier straks met je nieuwe familie.
Groet. -
27 Januari 2011 - 18:25
Herma + Hans:
Hoi Anne,
Wat ben je sterk; letterlijk en figuurlijk! En op de foto's zie je er ook nog eens stralend uit. Alle vertrouwen in dat de volgende periode ook heel erg leuk voor je wordt, daar zorg je wel voor. Heel veel plezier straks met je nieuwe familie.
Groet. -
27 Januari 2011 - 18:25
Herma + Hans:
Hoi Anne,
Wat ben je sterk; letterlijk en figuurlijk! En op de foto's zie je er ook nog eens stralend uit. Alle vertrouwen in dat de volgende periode ook heel erg leuk voor je wordt, daar zorg je wel voor. Heel veel plezier straks met je nieuwe familie.
Groet. -
27 Januari 2011 - 18:25
Herma + Hans:
Hoi Anne,
Wat ben je sterk; letterlijk en figuurlijk! En op de foto's zie je er ook nog eens stralend uit. Alle vertrouwen in dat de volgende periode ook heel erg leuk voor je wordt, daar zorg je wel voor. Heel veel plezier straks met je nieuwe familie.
Groet. -
30 Januari 2011 - 11:45
Willie:
Hoi Anne,
Phoe hé, wat een verhaal.
Maar je pakt het goed aan en natuurlijk hoop ik dat je de laatste maanden op een leuke manier kan gaan doorbrengen ! Blijf plezier houden !!!
Het stukje staat nog niet op de site Anne, maar de tweede GVM wedstrijd is ook goed gegaan. Met medaille winnaars en ik weet zeker dat ook jij heel trots op de meiden bent als je alles leest. Hard werken wordt uiteindelijk beloond !
Dikke knuffel meid ! -
30 Januari 2011 - 19:22
Ingeborg:
Hallo Anne,
Hopelijk komt er een hele leuke tijd voor je aan, dat heb je wel verdiend!!! Zie je die Noor nog wel eens? Groeten van ons uit Noorwegen, Viggo, Tord, Ellen, Ingeborg en Are vanuit Ijsland! -
30 Januari 2011 - 20:40
Githa:
Goed dat je voor jezelf bent opgekomen! Veel plezier in je nieuwe gezin. xx -
30 Januari 2011 - 21:58
Jan En Lieke:
Hoi Anne,
Ja, een ervaring rijker!
Nu een nieuwe start in je tweede gastgezin. Hoop dat je iets meer mogelijkheden hebt om wat van het land te zien. Op avontuur met de tweeling Dakota en Mikayla?
Veel plezier samen.
-
02 Februari 2011 - 19:31
Astrid:
Poehpoeh, had al een tijdje niet gekeken, schrik ervan.
Het is vast ergens goed voor geweest, "elk nadeel heb zijn voordeel" om bij de sport (Cruijff) te blijven.
Maar met veel tact aangepakt hoor, en bij je eigen gevoel gebleven.
Well done, Anne, go Anne, go Anne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
